New Time

>во космичките долги ноќи, размислував за рамнотежата во мене. за хармонијата во дисхармонија. за можното реновирање на мислите. за едно мало писмо што остана ненапишано. за бодежот во средината на градите. за димот на тетовитаните мисли за тебе. ... за едноставноста на се’. - некаде попатно застанав, додека здивовите се мешколат низ неодгатнатите тајни ... нема да продирам, само ќе ги раширам рацете пред исконот на твојата свeтлина, сепак, јас сум само - жена.< n.t.s.