Dan Hristovog rodjena, Bozic, ostao je u nasem narodu vezan iskljucivo za porodicu. Ne tako davno na dan pred Bozic, Badnji dan, a i sam Bozic nasi domovi su poprimali posebnu praznicnu atmosferu. Unosenje Badnjaka i slame u kucu kao i mnostvo drugih obicaja danas polako izumiru.
Kakvi su kod vas predbozicni i bozicni obicaji ili kakvi su nekada bili???
Za mene je Bozic uvijek bio posebno zanimljiv i drag. Upravo zbog mnostva obicaja vezanih za isti. Sjeca badnjaka, unosenje u kucu, posipanje kuce slamom, pijukanje i mnostvo mnostvo toga. No da krenem iz pocetka kako je to nekada bilo i kako to danas radimo.
Nekada davno cim sunce grane na Badnji dan domacin kuce se spremi i ode u sumu da posjece Badnjak. Pri tome ponese pregrst psenice i naravno cuturu rakije da ugrije i sebe a i putnike prolaznike koje sretne na putu. Kad dodje u sumu odabere drvo koje ce posjeci, obicno mladicu cera ili hrasta koju moze da posjece sjekirom iz tri udarca . Prvo pospe Badnjak psenicom da bi godina bila rodna. Prvi iver koji otpane od badnjeg drveta ponese sa sobom kuci. Sad se nesto i ne sjecam kakvo je znacenje imao taj iver i sta bi sa njim radili posle. Badnjak donese pred kucu gdje ga ostavi. Danas Badnjak uglavnom donesemo iz crkve posle vecernje liturgije gdje i prisustvujemo ceremoniji paljenja. Cijeli Badnji dan bi proticao u znaku priprema za proslavu Bozica. Svakako glavni dio bi bio pecenje pecenice. Uvece kad padne mrak Badnjak bi se unosio u kucu i palio na ognjistu. Nesagorijeli dio Badnjaka bi se posle uzimao i obnosio oko stala i torova a u nasem zaseoku na kraju bi bio posadjen u djubretar. Po predanju to nam ostalo od Turaka, valjda da bi na neki nacin ponizili proslavu Hristovog rodjenja. Dok bi Badnjak sagorijevao na ognjistu ukucani jedan po jedan su prelazili preko istoga. Posle ceremonije paljenja Badnjaka dolazio bi na red za djecu najzanimljiviji i najradisniji obicaj. Domacica bi unijela pregrst slame u kucu i razastrla je. Potom bi bacali slatikise za djecu u slamu a djeca bi pijukala trazeci ih. Ja sam samo jednom prisustvovao pijukanju na selu kod bake jer je u gradu bilo tesko doci do slame. Na kraju uslijedila bi molitva i sluzenje badnje vecere koja je obavezno posna.
Ujutru kad osvane Bozic domacica bi krenula sa spremanjem Cesnice, specificnog hljeba, u koji bi stavljala tri pare. Kazu ko nadje jendu od parica iz Cesnice da ce imati srece sa novcem tokom cijele godine. Pored Cesnice kod nas se sprema i cicvara kojom bi se mrsili tj prekidali bozicni post. Naravno pre toga bi isla molitva. Kad su se svi ukucani omrsili krece se sa mirboznjem uz cuveni pozdrav "Mir Boziji Hristos se rodi" i otpozdrav "Vaistinu se rodi".
E sad bio je tu i obicaj vezan za prvog ko nam dodje taj dan u kucu. Znam samo da su ga zvali poloznik a sta i kako sa njim nemam pojma. Psenica je isto tako bila obavezna, tj kako bi se ko od ukucana pojavljivao u kuci domacica bi ga posipala psenicom.
Dan Bozica bi provodili uglavnom u kuci u krugu porodice.
Citat
al' znam tu 'ticu, samo što nije, a ovaj položajnik kog ja rentiram i jednoj i drugoj babi (vole babe to da nameštaju, jedva čekale unuka pa mu spreme poklončić, taman posla neko drugi da bude položajnik 
) je već zapalio od kuće, pa ih čekam da se vrate. Sad pečem prasence, a deda se raduje 
swba kaže:
