Beloglavi sup (Gyps fulvus) jedna je od najvecih ptica koje lete, raspon krila 2,40-2,80 m. Dug (visok) je oko 110 cm (obicno 106-113 cm), a moze doseci tezinu i do 15 kg. Hrani se iskljucivo uginulim zivotinjama, najcesce krupnim sisarima, i nikada ne napada zivi plen.
Dugoživeća je vrsta i neki su supovi doživeli i do 60 godina. Ženka snese godišnje jedno jaje, nekad već u Decembru, na kojem se zatim redovno tokom gotovo dva meseca izmenjuju oba roditelja. Po izleganju mlado raste u gnezdu oko 4 meseca, pre nego što se otisne u samostalnu potragu za hranom. Leti brzinom i do 120 km/h, iako prilikom potrage za hranom obično jedri, bez mahanja krilima, brzinom od 40-ak km/h.
Beloglavi supovi hrane se isključivo uginulim životinjama i ne napadaju živi plen. Pronalazeći strvine i hraneći se njima zaustavljaju zarazu, pa tako sprečavaju stočne epidemije. No, strvine su hrana koja se ne pojavljuje redovno, pa se kod supova razvio društveni život: gnezde se u kolonijama s većim brojem jedinki, a i u potragu za hranom kreću u grupama.
Kako je u poslednje vrijeme sve manje domaćih životinja koje čitavu godinu ostaju napolju, pa je kod njih smrtnost povećana, sve je manje i supova koji se njima hrane.
Od 1990. godine provodi se prstenovanje i markiranje mladih beloglavih supova, s ciljem što boljeg proučavanja te praćenja ove vrste. Po osamostaljivanju mladi supovi napuštaju koloniju i lutaju: na sjever preko Slovenije i Italije do Alpa, na jug do Bugarske, Grčke, Izraela i Afrike, te na zapad do Francuske i Španjolske, što dokazuju nalazi markiranih ptica.
Kad nakon pet godina polno sazrije sup pronalazi bračnog partnera i zatim se vraća sviti gnezdo, ponekad upravo na litici na kojoj je rođen.
Citat
