Poezija na stranim jezicima - Strana 13
Strana 13 od 14 PrvaPrva ... 311121314 PoslednjaPoslednja
Prikaz rezultata 181 do 195 od ukupno 209
  1. #181

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Σταυρός του Νότου

    Εβραζε το κύμα του γαρμπή.
    Είμαστε σκυφτοί κι οι δυο στο χάρτη
    γύρισες και μου'πες πως το Μάρτη
    σ΄άλλους παραλλήλους θα'χεις μπει.

    Κούλικο στο στήθος σου τατού,
    που όσο κι αν το καις δεν λέει να σβήσει.
    Είπαν πως την είχες αγαπήσει
    σε μια κρίση μαύρου πυρετού.

    Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό
    κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια.
    Κομπολόι κρατάς από κοράλλια
    κι άκοπο μασάς καφέ πικρό.

    Το Αλφα του Κενταύρου μια νυχτιά
    με το παλιονώριο πήρα κάτου.
    Μου'πες με φωνή ετοιμοθανάτου:
    "Να φοβάσαι τ'άστρα του Νοτιά".

    Αλλοτε απ΄τον ίδιον ουρανό
    έπαιρνες, τρεις μήνες στην αράδα,
    με του καπετάνιου τη μιγάδα,
    μάθημα πορείας νυχτερινό.

    Σ'ένα μαγαζί του Nossi Be
    πήρες το μαχαίρι, δυο σελίνια,
    μέρα μεσημέρι απά στη λίνια
    ξάστραψε σα φάρου αναλαμπή.

    Κάτου στις αχτές της Αφρικής
    πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι.
    Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι
    και τ' ωραίο γλυκό της Κυριακής.


    Nikos Kavadias,''Južni Krst''
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  2. #182

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Όπως τυλίγονταν τα χέρια στο σώμα
    κι όπως έσπαγε σ' αστέρια η βραδιά
    σου είχα αγγίξει δειλά την καρδιά
    σ' αγαπάω

    Κι όπως έπεφταν τ' αστέρια στο χώμα
    Κι όπως πέφταν στη γη τα κορμιά
    σου βρήκα μόνο μια λέξη να πω
    σ' αγαπάω

    Ο άγγελός μου, ο άνθρωπός μου, ο θάνατός μου
    Εσύ (δις)

    Εσύ που έστρεφες αργά το μαχαίρι
    Εσύ που μου 'παιρνες γλυκά τη ζωή
    Εσύ (δις)

    Κι όταν μου έστρεφες αργά το μαχαίρι
    κι όταν μου έπαιρνες γλυκά τη ζωή
    πάλι μια λέξη μοναχά σου 'χα πει
    σ' αγαπάω
    κι όπως παλεύαμε έτσι χέρι με χέρι
    κι όπως δεν είχα πια καρδιά να πιαστώ
    βρήκα και πάλι ένα τρόπο να πω
    σ' αγαπάω

    Ο άγγελος μου...(δις)
    Εσύ που έστρεφες...(δις)

    Γύρω ο κόσμος περπατά σε ζευγάρια
    κι εγώ μονάχη σ' ένα σπίτι κλειστό
    να χω ένα ψίθυρο στο στόμα ζεστό
    σ' αγαπάω


    N.Moraitis
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  3. #183

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    H νυχτα και τ αστερια παιρνουνε φωτια
    μα εμενα η ψυχουλα μου κρυωνει
    σηκωνεται μια δυνη,στον οριζοντα
    θα ειναι της αγαπης μας η σκονη
    To πρωτο γελιο σου να ρχοτανε
    στο σωμα μου για παντα θα διαρκουσες...

    Η Αγαπη που παει
    πως σκορπιζει,πως παει
    πως τελειωνουν δυο ανθρωποι,μονοι
    δε μπορει ολα αυτα
    που μετραμε αγκαλια
    σε μια ωρα να γινονται σκονη
    η αγαπη που παει
    πως σκορπιζει πως παει
    δε μπορει,κατι μενει
    οτι μενει λοιπον
    πανω στο παρελθον
    σ αγαπω κολλημενη

    Θα παρει ο αερας τα κομματια μας
    τους δυο μας θα σκορπισει ως το φεγγαρι
    θα λιωσει το φεγγαρι απ τη θλιψη μας
    ενα κενο τη θεση του θα παρει
    θα παρει ο ερωτας τα κομματια μας
    τους δυο μας θα σκοπισει ως το φεγγαρι


    Nikos Moraitis
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  4. #184

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    ''Fabrika''
    (Jorgos Skurtis)


    Η φάμπρικα, η φάμπρικα δε σταματά,
    δουλεύει νύχτα μέρα
    και πώς τον λεν το διπλανό
    και τον τρελό τον Ιταλό
    να τους ρωτήσω δεν μπορώ
    ούτε να πάρω αέρα

    Δουλεύω μπρος στη μηχανή
    στη βάρδια δύο δέκα
    κι από την πρώτη τη στιγμή
    μου στείλανε τον ελεγκτή
    να μου πετάξει στο αυτί
    δυο λόγια νέτα σκέτα

    Άκουσε φίλε εμιγκρέ
    ο χρόνος είναι χρήμα
    με τους εργάτες μη μιλάς
    την ώρα σου να την κρατάς
    το γιο σου μην το λησμονάς
    πεινάει κι είναι κρίμα.

    Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
    ξεχνάω τη μιλιά μου
    είμαι το νούμερο οχτώ
    με ξέρουν όλοι με αυτό
    κι εγώ κρατάω μυστικό
    ποιο είναι τ' όνομά μου.
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  5. #185

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Ύμνος Αφροδίτη
    ( Himna Afroditi)

    Šarotrona, αθάνατη Αφροδίτη,
    Γίγαντες επιδέξιος κόρη, σας παρακαλώ,
    μην αφήνετε τη θλίψη και τη θλίψη, κυρία,
    ραγίζει την καρδιά μου!

    Αλλά αν έρθει, πριν να
    μακριά από την προσευχή μου ακούγεται,
    άφησε το κάστρο του πατέρα του, το χωριό
    το χρυσό γύρο,

    έτσι ήρθα, οδήγησε ο αιθέρας
    όμορφα σπουργίτια, γρήγορα η ομάδα σας,
    ήταν ταχεία φτερά, τον ουρανό μαύρο
    έσυραν τη χώρα,

    έως ότου έφθασαν. Στη συνέχεια, μπορείτε μου, το ήπιο,
    με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του αθάνατου ερώτημα,
    Αυτό που με προβλημάτισαν και πάλι, και γιατί και πάλι
    Σας επικαλούνται,

    και αυτό που θέλω περισσότερο για μένα είναι
    καρδιά τρελό; Τι να το ποθείτε και πάλι
    Σας ζητά να το πετάξει στα ύψη την καρδιά; Ποιος,
    θλίψη, Σαπφώ;

    Εάν τρέχει μακριά, γρήγορα, και θα επιδιώξει,
    αρνείται το δώρο, θα τις δώσει σε σας,
    δεν σας αρέσει, θα πρέπει τώρα να
    βίαια την φιλιά. "

    και τώρα! Από την πικρή θλίψη σώσει
    ψυχή μου! Για πρώτη φορά η καρδιά μου λαχταρά
    Επιτρέψτε μου να έρθει! " Μπορείτε μόνοι μας
    Να είστε όλοι καλά!

    Sapfo
    Mnoge mrzimo bez ikakvih razloga, a da ih zavolimo, tražimo čvrste razloge!

  6. #186

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ.(Katerina Gogu)



    Μη με σταματάς. Ονειρεύομαι.
    Ζήσαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας.
    Αιώνες μοναξιάς.
    Τώρα μη. Μη με σταματάς.
    Τώρα κι εδώ για πάντα και παντού.
    Ονειρεύομαι ελευθερία.
    Μέσα απ' του καθένα
    την πανέμορφη ιδιαιτερότητα
    ν' αποκαταστήσουμε
    του Σύμπαντος την Αρμονία.
    Ας παίξουμε. Η γνώση είναι χαρά.
    Δεν είναι επιστράτευση απ' τα σχολεία
    Ονειρεύομαι γιατί αγαπώ.
    Μεγάλα όνειρα στον ουρανό.
    Εργάτες με δικά τους εργοστάσια
    συμβάλουν στην παγκόσμια σοκολατοποιία.
    Ονειρεύομαι γιατί ΞΕΡΩ και ΜΠΟΡΩ.
    Οι τράπεζες γεννάνε τους ληστές.
    Οι φυλακές τους τρομοκράτες
    Η μοναξιά τους απροσάρμοστους.

    Το προϊόν την ανάγκη
    Τα σύνορα τους στρατούς
    Όλα η ιδιοχτησία.
    Βία γεννάει η Βία.
    Μη ρωτάς. Μη με σταματάς.
    Είναι τώρα ν' αποκαταστήσουμε
    του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη.
    Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή.
    Και τη Ζωή πράξη.
    Είναι ένα όνειρο που μπορώ μπορώ μπορώ
    Σ' ΑΓΑΠΩ
    και δεν με σταματάς δεν ονειρεύομαι. Ζω.
    Απλώνω τα χέρια
    στον Ερωτά στην αλληλεγγύη
    στην Ελευθερία.
    Όσες φορές χρειαστεί κι απ' την αρχή.
    Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ.
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  7. #187

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Στο μυαλό είναι ο Στόχος

    Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.
    Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια.
    Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις.
    Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς.
    Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και
    οι φίλοι μου με φοβούνται. Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες
    έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε
    φορά που ακούω "Κατερίνα" τρομάζω. Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον.
    Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε
    πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,
    γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια.
    Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
    Στο μυαλό είναι ο Στόχος
    το νου σου ε;

    Katerina Gogu
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  8. #188

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Ιθάκη

    Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
    να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
    γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
    Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
    τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
    τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρείς,
    αν μέν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
    συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
    Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
    τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
    αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
    αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

    Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
    Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
    που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
    θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους
    να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
    και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
    σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
    και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
    όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά
    σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
    να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

    Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
    Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου.
    Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
    Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
    και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
    πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
    μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

    Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
    Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
    Αλλο δεν έχει να σε δώσει πια.

    Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
    Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
    ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  9. #189

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Fabrika-Jorgos Skurtis

    Η φάμπρικα, η φάμπρικα δε σταματά,
    δουλεύει νύχτα μέρα
    και πώς τον λεν το διπλανό
    και τον τρελό τον Ιταλό
    να τους ρωτήσω δεν μπορώ
    ούτε να πάρω αέρα

    Δουλεύω μπρος στη μηχανή
    στη βάρδια δύο δέκα
    κι από την πρώτη τη στιγμή
    μου στείλανε τον ελεγκτή
    να μου πετάξει στο αυτί
    δυο λόγια νέτα σκέτα

    Άκουσε φίλε εμιγκρέ
    ο χρόνος είναι χρήμα
    με τους εργάτες μη μιλάς
    την ώρα σου να την κρατάς
    το γιο σου μην το λησμονάς
    πεινάει κι είναι κρίμα.

    Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
    ξεχνάω τη μιλιά μου
    είμαι το νούμερο οχτώ
    με ξέρουν όλοι με αυτό
    κι εγώ κρατάω μυστικό
    ποιο είναι τ' όνομά μου.
    _____________________
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  10. #190
    Verzweiflungsgedicht

    Wir haben die Intimsphare
    der verschlossenen Hofe verletzt
    wir haben den Schlaf der ausgehungerten
    verlassenen Tiere gestort
    aus den Zimmern haben uns verwundert
    furchtstarre Absichten angeblickt
    angehaltene Gesten des Alltags
    zugedeckte Betten duftender
    unbekannter Lieben
    Halbgeleerte Glaser weinten
    von schmerzverzerrten Lippen
    vergessen
    Und wir Fremdlinge mit erschrecktem
    verzweifeltem Gesicht
    gejagt und gepeitscht vom enterbten
    Heute
    vom stinkend-verkruppelten Morgen
    beschmutzt
    wir haben mit Schnellfeuer die Stille
    der einsamen Hauser gekillt

    Zosim Popac (prevela na nemački Ilma Rakuša)

    Obupna pesem

    Raskrinkavali smo intimo
    zaprtih dvorišč
    kalili sen prestradanim
    zapuščenim živalim
    iz sob so začudeni zrli v nas
    od strahu nedokončani nameni
    obtičale kretnje vsakdana
    odgrnjene postelje dišečih
    neznanih ljubezni
    Napol popite čaše so žalovale
    za nekimi krivimi usti
    pozabljene
    A mi tujci prestrašeni
    obupanih obrazov
    zejezdeni in bičani
    z razdedinjenim danes
    in z vonji pohabnega jutri
    onečejeni
    smo z rafali ubijali tišino
    zapuščenih domov

    Zosim Popac (preveo na slovenački - Franci Zagoričnik)

    Vojska v zapuščeni vasi

    Posnemamo življenje
    z onomatopoijo vsakdana
    a nas pošast
    puste vasi
    vsako jutro preseneti
    v žalostnih pasjih očeh
    Zatorej ubijamo pse
    mi
    stekli ljudje

    Zosim Popac (preveo na slovenački Franci Zagoričnik)

    DAY HOSPITAL

    In day hospital

    a beetle is lying upside down
    next to the cytostatic drugs cabinet

    beside the window overlooking
    a scrap iron waste dump

    right by the wall where the beds are
    and where a twenty-year-old girl

    has a twitch in her left eyelid

    Zosim Popac (na engleski prevela Tatjana Lazarević-Milošević)
    Poruku je izmenio Cecara, 26.04.2011 u 08:47 Razlog: uzastopni postovi u istom danu
    Navlačim dronje uz oronule tugujem domove eonima
    daleko od savršenog siromaštva

  11. #191

    Odgovor: Jorgos Moleskis

    Το Νερο τησ Μνημης
    Μισά τα σχέδια των κυριακάτικων μας εξόδων.
    Φεύγουμε πάντα για το νότο
    κι επιστρέφουμε σε μια Λευκωσία που αδρανεί
    κοιτάζοντας τον Πενταδάκτυλο
    μες στο λιλά του δειλινού…

    Κι έτσι όπως σε κοιτάζω και με κοιτάζεις,
    Πενταδάχτυλε,
    περιπλανιέμαι ανάμεσα στις κορφές σου
    με το δικό μου παραμύθι.
    Διαβαίνω στην αντίπερα όχθη και βυθίζομαι
    σε χρόνους άλλους,
    σε μέρες που η θάλασσα άνθιζε χαμόγελα,
    σε άλλες τραγωδίες,
    σε άλλες εξάρσεις…

    Και στα παιδιά που όλο ρωτούν γι΄ αυτό το τείχος
    λέω ένα παραμύθι
    με τον καλό, με τον κακό
    κι αυτό που πάντα γίνεται στα παραμύθια,
    πώς το καλό θριαμβεύει
    κι ο ήρωας μπαίνει στο παλάτι,
    είτε,
    φέρνει την τελευταία στιγμή
    τ΄ αθάνατο νερό
    και το νερό της μνήμης.



    1998


    (''Voda secanja''-prevod naslova pesme.)
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  12. #192

    Odgovor: Jorgos Moleskis

    Αναμνησεις απο το Πατρικο Σπιτι
    Γιώργος Μολέσκις


    Τώρα πια έχουν αλλάξει τόσα πολλά,
    μετατοπίστηκαν τα οπτικά σημεία,f
    μεταβλήθηκαν οι προοπτικές.
    Το σπίτι στέκει ή δε στέκει,
    άντεξε τις βροχές του περασμένου χειμώνα ή υποχώρησε;

    Σαλεύει σαν κουρτίνα στη μνήμη και διαθλάται
    όλη εκείνη η σειρά των γεγονότων:
    πότε και ποιος μπήκε και βγήκε,
    πότε και με ποια σειρά γεννηθήκαν τα παιδιά,
    πότε πέρασε ο θάνατος

    Εκείνο που μένει πάντα και με βασανίζει πιο πολύ
    είναι το πόσο δύσκολα μεγάλωναν όλα και όλοι.
    Το χειμώνα σφύριζε ο αγέρας μέσα από τις τρύπιες πόρτες και τα παράθυρα,
    έμπαινε η βροχή, η αστραπή και η βροντή από τις ίδιες τρύπες.
    Τις κλείναμε, πότε με κουρέλια και πότε με χαρτιά.
    ΄Εμπαινε και το κρύο και μας πάγωνε τα κόκκαλα προχωρώντας
    ως μέσα στον ύπνο μας.

    Κάποτε τέτοιες νύχτες γυρίζανε μέσα στο σπίτι
    τα κλάματα και οι φωνές σαν τα φαντάσματα.
    Το μίσος μας άλλαξε θέση με τον οίκτο:
    μάνα-πατέρας, πατέρας-μάνα Ποιος φταίει;
    Με την επίμονη άρνηση του Θεού, την απουσία του.

    Τα καλοκαίρια στέγνωνε η γη κι έσχιζε όπως το σώμα μας.
    Καίγανε όλα: οι πέτρες κάτω απ΄ τα γυμνά πόδια,
    τα δέντρα, το χώμα, το νερό.
    ΄Οτι πείσμωνε να μεγαλώσει σερνότανε αργά
    σαν το φίδι μέσα στο οργωμένο χωράφι.

    Ο χρόνος ο ίδιος σερνότανε αργά
    και δεν έλεγε να βιαστεί να μεγαλώσουμε,
    να δυναμώσουν τα χέρια και τα πόδια μας,
    να δυναμώσει η ψυχή μας
    και να πάμε στο δρόμο των ονείρων μας.
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  13. #193

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Invictus

    Out of the night that covers me,
    Black as the Pit from pole to pole,
    I thank whatever gods may be
    For my unconquerable soul.

    In the fell clutch of circumstance
    I have not winced nor cried aloud.
    Under the bludgeonings of chance
    My head is bloody, but unbowed.

    Beyond this place of wrath and tears
    Looms but the Horror of the shade,
    And yet the menace of the years
    Finds, and shall find, me unafraid.

    It matters not how strait the gate,
    How charged with punishments the scroll.
    I am the master of my fate:
    I am the captain of my soul.

    William Ernest Henley
    Život nije, i nikada nije bio, pobeda sa 2:0 kod kuce protiv lidera lige, posle rucka u restoranu brze hrane.

  14. #194

    Odgovor: Poezija na stranim jezicima

    Αχ πως μικραίνει η απόσταση κάτω απ' το φύλλο που πέφτει
    Αχ πως ο χρόνος σηκώνεται και φανερώνεται άδειος
    Πίσω, πίσω απ' τη σιωπή πνιγμένο πλοίο νεκρό αντίο στην κουπαστή
    Πίσω, πίσω απ' τη φωνή αδειάζει η σκέψη και ακούει τη λέξη να ηχορραγεί

    Μαύρη πεταλούδα παράξενη
    μέσα στην ομίχλη διάφανη
    Όποιος δε σε βλέπει ξεχνά
    Και όποιος δεν θυμάται
    μαύρο θάνατο κοιμάται

    Αχ πως ηχούν τα βήματα μέσα στο άδειο τοπίο
    Αχ πως φυτρώνει στο χώμα γεμάτο χρώματα τραγούδι

    Κι όταν το ποίημα ανοίγει μια χαράδρα πίσω απ' τα κάδρα της γιορτής
    Βγαίνει πάνω απ' τις χαρές πάνω απ' τις σφαγές μας
    πεταλούδα με τη φτερούγα να αιμορραγεί

    Μαύρη πεταλούδα...


    ''Crna leptirica'', Alkinoos Joanidis
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

  15. #195

    Odgovor: Jorgos Moleskis

    Σαν ξημερώσει η μέρα μη θυμηθείς.
    Λαβύρινθος η μνήμη και θα χαθείς.
    κι είναι πολύς ο δρόμος να τον μετράς
    μ' ένα σχοινί στη θέση της καρδιάς.

    Κυλάει το ποτάμι και προχωρά,
    σου παίρνει τη στιγμή σου και τη γερνά.
    Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς
    μ' ένα ρολόι στη θέση της καρδιάς.

    Ασήμαντες εικόνες σε κυνηγούν.
    Οι φίλοι σου κοιμούνται και πώς να δουν!
    Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς
    με μια καρδιά στη θέση της καρδιάς...


    ""Put,vreme i bol"", A.Joanidis
    od sveg voća koje sam probala,najbolji ukus imala je dobrota

Strana 13 od 14 PrvaPrva ... 311121314 PoslednjaPoslednja

Slične teme

  1. Humoristička poezija
    Autor chater77 u forumu Književnost
    Odgovora: 0
    Poslednja poruka: 08.08.2018, 11:57
  2. Poezija - ostala
    Autor proleće u forumu Svetska poezija
    Odgovora: 1
    Poslednja poruka: 22.07.2015, 21:16
  3. Poezija menja?
    Autor kohili u forumu Poezija
    Odgovora: 14
    Poslednja poruka: 08.03.2012, 19:55
  4. Trgni se! Poezija
    Autor Leonard Peltier u forumu Spomenar
    Odgovora: 3
    Poslednja poruka: 18.09.2008, 01:13
  5. "Volim te" na svim svetskim jezicima
    Autor HLEBmaster u forumu Spomenar
    Odgovora: 3
    Poslednja poruka: 26.11.2006, 22:32

Tagovi za ovu temu

Vaš status

  • Ne možete pokrenuti novu temu.
  • Ne možete poslati odgovor.
  • Ne možete dodati priloge
  • Ne možete prepraviti svoje poruke
  •